Dalrymples gevecht tegen windmolens

De onderstaande intro is afkomstig van de weblog boeken van NRC.NL.

Verleid door schrijvers en geknuffeld door hulpverleners wentelen verslaafden zich in hun ellende. De Britse psychiater Theodore Dalrymple vindt het tijd voor een minder softe benadering, schrijft hij in zijn nieuwe boek Drugs. Recensente Gemma Blok vindt dat hij het verslavingsdebat een eeuw terugzet in de tijd, schrijft zij vandaag in de bijlage Boeken.Moeten we drugsverslaafden aanspreken op hun eigen verantwoordelijkheid en veel harder aanpakken? Hebben schrijvers en musici drugsgebruik op een dubieuze manier geromantiseerd? Of negeert Dalrymple de realiteit?

Ik reageerde daarop met het volgende.

--------------------------------------------
Dalrymple doet alsof hij een boek over drugs schrijft, maar beperkt zich vervolgens handig tot heroïneverslaving. Wanneer je naar de officiële CBS overlijdensstatistieken kijkt, zie je dat overlijden door (illegale) drugs daarin niet voorkomt. Het aantal personen dat op die manier jaarlijks overlijdt is te klein om zinvol te kunnen registreren.

De drugs die in Nederland wel een groot probleem vormen zijn ‘alcohol’ en ‘nicotine’. Maar daar praat hij dus niet over. Mogelijk omdat hij zelf niet eens meer weet wat nu precies ‘drugs’ zijn.
--------------------------------------------